ما ایرانی هستیم با تباری فرهنگی در تاریخ تمدن بشریت ، ما ایرانی هستیم با فرهنگی از تاریخ عشق ، ما ایرانی هستیم با عشق به عشق ورزیدن ، عاشق شدن و به عشق دیدن که این عشق را در بستر تاریخ این دیار دیدیم ، حس کردیم و لمس نمودیم . اگر معتقدیم به اصالت ایرانی خویش ، اگر واقفیم به جریان فرهنگ و هنر و تمدن جاری در رگ هایمان و اگر می دانیم منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن ، این انباشت عمیق فهم درونی تاریخی خود را نفروشیم و برای شنیده شدن صدای جریان این آب روان در زندگی خود ، پاسدار روز عشق آمیخته با تاریخ خود باشیم و روز عشق را از 26 بهمن (Valentine) به 29 بهمن ( سپندار مذگان ایران باستان ) تغییر دهیم .
اگر تا به امسال روز عشق را با شکلات و گل سرخی با یار جشن گرفتیم ؛ شاید زیباتر باشد که در سال های دگر، این عشق را با رها کردن بالنی کوچک در آسمان با همگان تقسیم کنیم و مفهوم این واژه فهیم را گسترش دهیم . باشد که عصاره جانمان در آغوش هم میهنانمان جای گیرد .